Uit diverse enthousiaste, emotionele, historische verhalen heeft een vakjury per provincie een boom genomineerd. In de priode van 4 september tot en met 16 oktober 12:00 uur kan er worden gestemd!
De foto's zijn gemaakt door: Rob Visser Photography
-
1. Hoogeveen - De solitaire eik van Hollandscheveld
In 1925 werd hij geplant om schaduw te geven aan de boerderij. Het huis verdween, de zomereik bleef staan en zijn omgeving veranderde in het bedrijventerrein Riegmeer (Hollandscheveld). Toen de solitaire eik gekapt dreigde te worden voor de plaatsing van een nieuw transformatorstation, startten omwonenden een petitie. En met succes! Binnenkort krijgt de eik, inmiddels zo’n 20 meter hoog, een nieuw plekje, ongeveer 250 meter verderop. Hij is het symbool geworden van verbondenheid en betrokkenheid.
Drenthe -
2. Zeewolde - De boom die meegroeit
Toen de kern van Zeewolde in 1984 ontstond, werden aan de rand van het dorp een aantal primaire voorzieningen aangebracht, zoals een gemeentehuis, een bank en een schoolgebouw. Eromheen werden bomen geplant, waaronder deze zilveresdoorn. Door de groei van Zeewolde was er al snel behoefte aan een permanente stenen school, dichter bij de woningen. Basisschool 't Wold verhuisde naar de Flevoweg en de zilveresdoorn verhuisde mee. Een boegbeeld voor de ontwikkeling van een jonge gemeente.
Flevoland -
3. De Friese Meren - De legende van de Moordboom
Wat is het ware verhaal achter de legende van de Moordboom bij het Friese Balk? Sinds de vondst van een vermoorde boerendochter in 1841 is de boom met mysterie omgeven. Wie was zij? Waarom werd in eerste instantie de ‘swarte skearsliper’ verdacht? Wie was Johannes Ages, de man die de moord uiteindelijk opbiechtte in een brief? Maar vooral: wie kerfde vlak na deze gruwelijke misdaad het woord ‘Moord’ in de stam? (‘Boom’ is later toegevoegd)
Friesland -
4. Berg en Dal - De Kabouterboom
De Kabouterboom in het Kastanjedal van Beek is minstens 450 jaar oud. Hij dankt zijn naam aan de verhalen over kabouters die in de spleten van de holle stam wonen. In de loop der tijden heeft de tamme kastanje veel doorstaan: granaatvuur, blikseminslag, vandalen stichtten brand in zijn holle stam. De boom herstelde zich goed van al deze rampen. Onlangs na een gemeentelijke verkiezing gekroond tot de ‘Boom van Berg en Dal’.
Gelderland -
5. Oldambt - De populier van Graaf Adolf
Het Graaf Adolfmonument werd opgericht ter nagedachtenis aan de slag bij Heiligerlee in 1568, het officiële begin van de Tachtigjarige Oorlog. Het is vernoemd naar graaf Adolf van Nassau, een jongere broer van Willem van Oranje, die omkwam. Bij de onthulling in 1873 werd ook een zwarte populier geplant, symbool voor dood en treurnis in de Griekse mythologie. Met een omtrek van ruim 6 meter een van de dikste bomen in de provincie Groningen.
Groningen -
6. Eijsden-Margraten - De Huuskesboom
De Huuskesboom in Libeek dankt zijn naam aan de grenswachtershuisjes die vroeger aan zowel Nederlandse als Belgische zijde stonden. De zomerlinde, zo’n 250 jaar oud, werd destijds geplant op de grens van het Graafschap Delhem en het Land van Valkenburg. Hij voert terug op oudere exemplaren, de ‘Libeecker Strauch’ en het ‘Libekerbömke’ die vanaf de 15e eeuw worden vermeld. Ook deed de linde met zijn markante kruis dienst als spijkerboom, om genezing te bieden.
Limburg -
7. Oisterwijk - De Marialinde
In het hart van Oisterwijk staat de imposante Marialinde. Al in 1388 vermeld, is ze ongeveer 650 jaar oud. Onder de zomerlinde werd vergaderd en recht gesproken. Er werd gedanst en gefeest, de markt werd er gehouden. In de 19e eeuw was de Marialinde bijna dood. Maar tot grote vreugde van Oisterwijk groeide uit het vermolmde een nieuwe loot. De huidige stam bestaat waarschijnlijk uit zogeheten adventiefwortels, die de originele stam van binnenuit hebben vervangen.
Noord-Brabant -
8. Zaandam - Vleugelnoot geeft lucht
De Burgemeestersbuurt in Zaandam Zuid, eind jaren ‘30 aangelegd, is een van de oudste wijken van de stad. De buurt kent helaas weinig groen. Maar deze vleugelnoot staat fier midden op een piepklein pleintje, ingeklemd tussen huizen en wegen. Het is hem sinds begin jaren ‘70, toen hij hier werd geplant, gelukt om groot te worden en gezond te blijven. Hij bepaalt het beeld van de Burgemeestersbuurt en brengt lucht en natuur in een dichtbevolkte wijk.
Noord-Holland -
9. Hardenberg - De domineeseik van Heemse
Op het oude kerkhof van Heemse staat een glorieuze zomereik die zijn plek dankt aan dominee Hendrik Wineke, predikant in Heemse van 1806 tot zijn dood in 1836. Wineke was wars van menselijk eerbetoon. Hij wilde daarom geen steen, maar een eik op zijn graf. De boom moest de glorie van de Schepper verkondigen. Deze prachtige eik doet recht aan de wens van de predikant. Het gietijzeren hek rond de laatste rustplaats is met de boom vergroeid.
Overijssel -
10. IJsselstein - Rode Beuk in de baroniestad
Deze fraaie beuk is 250 jaar geleden aangeplant door de toenmalige stadsdokter van IJsselstein, Jacobus Egbertus Lycklama a Nijeholt. In 1783 kocht hij de vervallen Decanije: woonhuis van de Kanunniken. Hij bouwde er een dokterswoning met apotheek. Achter het pand plantte hij deze beeldbepalende rode beuk. De huidige eigenaren doen er alles aan om de boom voor de volgende generaties te behouden. Met zijn 24 meter meter torent hij hoog boven de bebouwing uit.
Utrecht -
11. Veere - De Mondriaanboom
Deze boom wordt ‘De taxus van Mondriaan’ genoemd. Piet Mondriaan (1872-1943) was een Nederlandse schilder die begon met figuratief werk en op latere leeftijd steeds abstracter schilderde. In zijn jongere jaren waren bomen een geliefd onderwerp. In 1911 schilderde Mondriaan deze taxus op het landgoed Berkenbosch in Oostkapelle. Mondriaan had hier destijds een zomerverblijf. Hij noemde het schilderij: de grijze boom. Frappant is hoe de taxus met zijn afwijkende vorm nog altijd sterk lijkt op het schilderij van Mondriaan.
Zeeland -
12. Hoeksche Waard - Poortwachter van het verleden
Deze majestueuze beuk op de gesloten gemeentelijke begraafplaats markeert de graven van de belangrijkste stichters van Numansdorp. De graven zijn als een ster gericht naar de stam. Het bestuur van het dorp werd sinds 1642 gevormd door de zogeheten ambachtsheren, die het land in de polders van Numansdorp beheerden. Hoe hoger in aanzien hoe dichter bij de boom. De huidige ‘hoeder’ van deze unieke graven is geplant rond 1960 en nu zo’n 75 jaar oud.
Zuid-Holland